Skip to main content

Cruelty to Animals Act - confiscation of a vehicle - duty of the Magistrate


Cruelty to Animals Act - confiscation of a vehicle - duty of the Magistrate




IN THE COURT OF APPEAL OF THE DEMOCRATIC SOCIALIST REPUBLIC OF 
SRI LANKA


Mallika Arachchige Sherly George Godwin Perera
v. 
OIC, Police Station, Nochchiyagama


CA (PHC) 126/2006



BEFORE - W.M.M. Malinie Gunaratne, J. and
                    P.R. Walgama, J.

Counsel - Gamini Hettiarachchi for the Appellant
                 Anoopa de Silva, SSC for the Respondent

Decided on 18.12.2015

Malinie Gunaratne, J.

The Applicant-Petitioner-Appellant (hereinafter called and referred to as the Appellant) has preferred this Appeal to challenge the propriety of the Judgment pronounced by the learned High Court Judge of Anuradhapura, dated 26.04.2006, which dismissed the application made to the said High Court to revise the Order of the learned Magistrate Anuradhapura, dated 05.07.2005.

The facts that have given rise to the present application are briefly as follows: 

One W.A.D. Saman Wasantha Milroy, who was the accused in Case No. 56739, was charged in the Magistrate's Court of Tambuttegama on three charges namely: 

(i) Committed an offence under Section 2(1 )(b) of the Cruelty to Animals Act by transporting 10 pigs in a manner of causing pain to them;
(ii) committed an offence under Section 23( c)( 1) of the Animals Act by transporting 10 pigs from one district to another without a transport permit, and 
(iii) committed an offence under Section 6 of the Animals Act by not furnishing a return to the Government Veterinary Surgeon, Anuradhapura, regarding the transporting of animals. 

The accused pleaded guilty to the aforesaid charges leveled against him and accordingly the learned Magistrate imposed a fine of Rs.l 00/- on the 1 st Count, Rs.200/- on the 2nd Count and Rs.200/- on the 3rd Count. 

Thereafter an inquiry was held regarding the confiscation of the vehicle bearing No.48 - 6738 and at the end of the inquiry the learned Magistrate confiscated the vehicle on the basis that the registered owner had not been able to prove and satisfactorily convince that the vehicle had been used for the commission of the offence without his knowledge and that he had taken all precautions to prevent the use of the vehicle for the commission of the offence.

In this case the Appellant is the registered owner of the vehicle. Being aggrieved by the said Order he moved the High Court of Anuradhapura in revision of the aforesaid Order, but the learned High Court Judge by his Order dated 26.04.2006, dismissed the Petition of the Appellant affirming the learned Magistrate's Order dated 05.07.2005. 

Being aggrieved by the said order of the learned High Court Judge, the Appellant has preferred this appeal. At the hearing of this Appeal, it was the first stance of the Counsel for the Appellant, that there is no provision in the Cruelty to Animals Act for the confiscation of a vehicle. The second stance was, although the Magistrate has the power to confiscate a vehicle on the 2nd and 3 rd charges according to the definition given in the schedule of the Animals Act, transport of "Pigs" without a permit or return from the Government Veterinary Surgeon, is not an offence under the Animals Act. 

I will now consider the arguments advanced by the learned Counsel for the Appellant in support of his contentions. 

The sole question that arises for consideration III this appeal is whether transporting of "pigs" without a transport permit or a return from the Government Veterinary Surgeon is not an offence under the Animals Act and whether "pigs" come within the purview of "Animals" under the definition of Animals Act No. 29 of 1958. 

The learned Counsel for the Appellant has drawn the attention of this Court to the schedule of the Animals Act. In that schedule the word "Animal" has been defined as follows: 

"Animal means neat cattle (ela haraka) or a buffalo and in Part (IV) includes a sheep, goat, pig or poultry"

It is relevant to note that the 2nd and 3rd charges have been framed against the Accused under Part II of the Animals Act which relates to the slaughter and transport of Animals. On examining the definition given to the word "Animal" in the Animals Act, "Animal" means neat cattle (ela haraka) or a buffalo, and in Part (IV) includes a sheep, goat, pig or poultry. 

In view of the aforesaid definition, I am of the view that, for the transportation of pigs there is no requirement to obtain a transport permit or a return from the Government Veterinary Surgeon. 

A careful examination of Part (IV) of the Animals Act clearly shows, it deals with "Trespass by Animals" which has no relevancy to this case. 

Hence it is the view of this Court, that there is no conformity with the provisions of the Animals Act and the charges framed in the Magistrate's Court. 

On perusal of the entirety of the Judgment it is apparent that the learned High Court Judge has failed to take cognizance of the law set out in the Animals Act and failed to consider the provisions of the Animals Act. The learned High Court Judge has considered only the legality of the order made by the learned Magistrate in relation to the confiscation of the vehicle.

Hence, I am of the view, that the learned High Court Judge was misdirected in law in affirming the Order of the learned Magistrate. 

Taking into consideration all these matters, it is my considered view that the Judgment of the learned High Court Judge and the Order of the learned Magistrate cannot stand. 

For the foregoing reasons, I allow the Appeal and accordingly set aside the Judgment of the learned High Court Judge dated 26.04.2006 and the Order made by the learned Magistrate dated 05.07.2005. 


I agree

P.R. Walgama, J.

JUDGE OF THE COURT OF APPEAL

Appeal allowed.


Comments

Popular posts from this blog

“66 නඩුකර”

                    zz66 kvqlrZZ - flá úuiqula 1979 අංක 44 දරණ ප්‍රාථමික අධිකරණ නඩු විධාන පනතේ 66 වගන්තිය සම්බන්ධයෙන් ලිපියක් සකස් කර දෙන මෙන් කරනු ලැබූ ඉල්ලීමක් අනුව මෙම කෙටි ලිපිය සකසන ලදි. කෙසේ වෙතත් 66 නඩුකර සම්බන්ධයෙන් නොයෙකුත් ලිපි, පොත්පත් පලව ඇති බවද සඳහන් කිරීමට කැමැත්තෙමි. ඒවා ද අධ්‍යනය කොට වැඩි දැනුමක් ලබා ගැනීම ඔබගේ කාර්යයයි. 1979 අංක 44 දරණ ප්‍රාථමික අධිකරණ නඩු විධාන පනත - ප්‍රාථමික අධිකරණයන්හි කාර්ය පටිපාටිය විධිමත් කිරීම සඳහා සහ ඒ සම්බන්ධ කරුණු සඳහා විධිවිධන සැලැස්වීම මෙම පනතේ අරමුණ වේ. ඒ අනුව ප්‍රාථමික අධිකරණයන්හි සිවිල් සහ අපරාධ අධිකරණ බලය මේ පනතේ හා වෙනත් යම් ලිඛිත නීතියක විධිවිධානවලට යටත්ව තනි අධිකරණ බලය විය යුතු වේ. මෙම පනත යටතේ ප්‍රාථමික අධිකරණයට විමසීමට බලය  පවරා ඇති නඩු කටයුත්තක් ලෙසින් 66 නඩුකරය හැඳින්විය හැක. පනතේ 7 වන පරිච්ඡේදය - ඉඩම් වලට බලපාන්නාවූ ද සාමය කඩවීමේ තර්ජනයක් ඇත්තා වූ හෝ සාමය කඩවීමට ඉඩකඩ ඇත්තා වූ හෝ ආරවුල් පිළබඳ විභාග කිරීමට අධිකරණ බලය පනතේ 7 වන පරිච්ඡේදයෙන් ප්...

An action by a wife for damages, against the woman with whom her husband has committed adultery.

Law of Divorce - adultery - prescription on matrimonial offences - damages - 'consortium' IN THE COURT OF APPEAL OF THE DEMOCRATIC SOCIALIST REPUBLIC OF SRI LANKA                                                 Natalie Manel Antionette Abeysundara  v.  Nazeema Sithy Arifa Ameen aliasKanthika Chitral Saranalatha Abeysundara nee Edirisighe.                                         CA 63/2004(F) DC Colombo 97502/M                       ...

සිවිල් වරෙන්තුව පිළිබඳව කෙටි විමසුමක්

    සිවිල් වරෙන්තුව පිළිබඳව කෙටි විමසුමක්. මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ වරෙන්තුව ගැන නොදන්නා කෙනෙක් නැත. සමහරුන් ඒ සඳහා දැඩි බියක් දක්වයි. මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයෙන් නිකුත් වූ වරෙන්තු ඇති සැඟ වී සිටින අයවලුන් විශාල ප්‍රමාණයක් පසු ගිය දිනවල පොලීසිය අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත්තේ ය. කෙසේවෙතත් දිසා අධිකරණයෙන් නිකුත් වෙන වරෙන්තු පිළිබඳව ජනතාවට ඇත්තේ එතරම් දැනුමක් නොවේ. මෙනිසා මෙම ලිපියෙන් ඒ පිළිබඳව කෙටි හැඳින්වීමක් සිදු කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. දිසා අධිකරණයෙන් සාක්ෂිකරුවකු සඳහා නිකුත් කරන වරෙන්තුවක් සාමාන්‍ය භාවිතාව අනුව සිවිල් වරෙන්තුවක් ලෙසින් හැඳින් වේ. දිසා අධිකරණයක නඩුවක් සඳහා සාක්ෂිකරුවකු ආකාර දෙකකට සාමාන්‍යයෙන් කැඳවනු ලැබේ. එකක් සිතාසි මත ය. අනෙක වන්නේ පාර්ශ්වකරුවන් විසින් ඔවුන්ගේ මෙහෙයවීමෙන් ය. මෙයින් පාර්ශ්වකරුවන්ගේ මෙහෙයවීම සම්බන්ධයෙන් වන විට වරෙන්තු අදාළ නොවේ. දිසා අධිකරණයක නඩු විභාගයක් සඳහා සාක්ෂි කැඳවීමට අවශ්‍ය වූ විට පාර්ශ්වකරු විසින් සාක්ෂි ලැයිස්තුවේ දක්වා ඇති සාක්ෂිකරුවන් වෙනුවෙන් ඒ සඳහා ඉල්ලීමක් කළ යුතු වේ. එවැනි සිතාසියක තිබිය යුතු කරුණු කීපයක් වේ. සිවිල් නඩු විධාන සංග්‍රහයට ...